Προσκύνημα μνήμης στο Μουσείο του Άουσβιτς!

Δύο ομάδες μαθητριών από τα Εκπαιδευτήριά Φρυγανιώτη (Ομάδα α΄: Γιαννακουδάκη Δ. και Δράκου Α., Ομάδα β΄:  Αραμπατζή Ζ., Γαργάλα Σ., Τσιτσιρίκου Σ.) συμμετείχαν στον διαγωνισμό δημιουργίας βίντεο με θέμα: “Το Ολοκαύτωμα και οι Έλληνες Εβραίοι” που διοργάνωσε το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων σε συνεργασία με το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος.  Οι ταινίες «Το Δέντρο της Ζωής» και «Μόνο τα δέντρα είδαν», διακρίθηκαν στο διαγωνισμό με Τιμητικούς Επαίνους.

Οι μαθήτριές μας, συνοδευόμενες από την υπεύθυνη εκπαιδευτικό του προγράμματος του Σχολείου μας, κ. Ε. Τσιρέλη, επισκέφτηκαν το Άουσβιτς I και Άουσβιτς II- Μπίρκεναου, στις 10-12 Ιουλίου 2023, βιώνοντας μια συγκλονιστική εμπειρία ζωής.  Δείτε Περισσότερα  Άουσβιτς Ι

Ξεκινώντας την περιήγησή μας, οι ομάδες των μαθητών και μαθητριών που διακρίθηκαν από όλη την Ελλάδα περπάτησαν σε έναν διάδρομο σιωπηλοί, ακούγοντας τα ονοματεπώνυμα αυτών που χάθηκαν. Σε λίγο, στην είσοδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς Ι αντικρίσαμε και τη δυσοίωνη επιγραφή «Arbeit macht frei», που σημαίνει «Η εργασία απελευθερώνει». Μια παραπλανητική φράση που αντίκριζαν οι ανυποψίαστοι άνθρωποι που έφταναν εκείνη την εποχή σε αυτό το μέρος. Πίστευαν ότι ξεκινούν μια νέα ζωή, όπου θα δουλεύουν και θα βρίσκονται κοντά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Στους χώρους του Μουσείου, εν συνεχεία, περιηγηθήκαμε σε διάφορα στάδια της καθημερινής ζωής των αιχμαλώτων εκεί. Φωτογραφίες και αντικείμενα, χαμένες ζωές και όνειρα που έμελλε να σβήσουν μέσα σε αυτό το κολαστήριο.

Άουσβιτς ΙΙ – Μπίρκεναου

Στο στρατόπεδο εξόντωσης που χτίστηκε από τα χέρια των ίδιων μελλοθάνατων, αντικρίσαμε την είσοδο και τις ράγες του τρένου που οδηγούσαν τα βαγόνια στους θαλάμους αερίων. Ξύλινες κατασκευές με δεκάδες κρεβάτια έχουν ανακατασκευαστεί ώστε να καταλάβει ο επισκέπτης σε τι συνθήκες επιβίωναν για λίγο οι άνθρωποι εκεί.

Το σημερινό τοπίο, με τα δέντρα τριγύρω, μοιάζει με παράδεισο, ένας παράδεισος όμως που φύτρωσε πάνω στην οδύνη και στη θηριωδία, στην κυριολεξία πάνω στις στάχτες των χαμένων ζωών.

Το βιωματικό αυτό ταξίδι, προσκύνημα τιμής στους ανθρώπους που χάθηκαν στο Άουσβιτς, αποτελεί μια πολύτιμη εμπειρία για κάθε επισκέπτη. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διαχειριστεί κανείς το μέγεθος της θηριωδίας. Μένει μια μεγάλη απορία κι ένα κενό στην καρδιά. Το να θυμόμαστε όμως αυτούς που μαρτύρησαν στο όνομα του ναζισμού, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Εξάλλου, «Αυτοί που δεν θυμούνται τα λάθη του παρελθόντος είναι καταδικασμένοι να τα επαναλάβουν» (George Santayana, The Life of Reason). Ποτέ Ξανά!