Μνημεία της Θεσσαλονίκης αναλλοίωτα στο χρόνο…
Students of 1nd και 2nd τμήματος της Ε΄ τάξης των Eκπαιδευτηρίων μας στο πλαίσιο του Project: «Θεσσαλονίκη, η Πόλη των πόλεων, 2.330 χρόνια ιστορία» επισκέφθηκαν μνημεία της πόλης και με τη συμβολή της ξεναγού Κας M. Κυριακίδου ξεναγήθηκαν στην «Αρχαία, Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή» Θεσσαλονίκη, γνωρίζοντας από κοντά τον τεράστιο «πλούτο» που σώζεται στην πόλη μας.
Η Θεσσαλονίκη έχει το προνόμιο μιας συνεχούς ιστορικής και πολιτιστικής διαδρομής, ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους της. Ήταν η «Συμβασιλεύουσα» και η δεύτερη σε σημασία πόλη του Βυζαντίου μετά την Κωνσταντινούπολη και αποτέλεσε κέντρο πνευματικής και καλλιτεχνικής παραγωγής.
Τα μνημεία που σώζονται έως σήμερα στην πόλη, αντιπροσωπεύουν διαχρονικά τον πολιτισμό και την τέχνη 2.330 χρόνων. Οι μαθητές μας θαύμασαν το σήμα κατατεθέν της πόλης, τον Λευκό Πύργο που υψώνεται μοναχικός στην παραλία της πόλης και στο παρελθόν αποτελούσε το νοτιοανατολικό πύργο της οχύρωσής της. Πρόκειται για το πιο γνωστό κάστρο της Ελλάδας και το σύμβολο της Θεσσαλονίκης. Το ύψους 61 μέτρων κτίσμα μάγεψε τα παιδιά με την ιστορία του και με την υπέροχη θέα του τόσο, που δε χόρταιναν να τον απαθανατίζουν και να φωτογραφίζονται στην επιβλητική κορυφή του.
Στη συνέχεια του περίπατου επισκέφθηκαν την Αψίδα του Γαλέριου (Καμάρα) και τη Ροτόντα, ένα από τα αρχαιότερα και επιβλητικότερα μνημεία της Θεσσαλονίκης με τις περισσότερες επισκέψεις στον κόσμο. Εντυπωσιάστηκαν από το ύψους περίπου 30 μ. επιβλητικό θολωτό, στρογγυλό κτίσμα, από πλίνθους το οποίο είναι διακοσμημένο με λαμπρά ψηφιδωτά, από τα αρχαιότερα ψηφιδωτά τοίχου της Ανατολής.
Κατηφορίζοντας προς την πλατεία Ναβαρίνου βρέθηκαν στο πληροφοριακό κέντρο του Γαλεριανού συγκροτήματος, μια αίθουσα που σχεδιάστηκε, για να προβάλλει σε ψηφιακή αναπαράσταση όλα τα σημαντικά οικοδομήματα που χτίστηκαν στα χρόνια του Γαλέριου, ζωντανεύοντας την εποχή του 3nd – 4nd αιώνα μ.Χ. και αποτελούσε το μεταίχμιο του ειδωλολατρικού και χριστιανικού κόσμου.
Τις εντυπώσεις έκλεψε ο Ναός του Αγίου Νικολάου του Ορφανού, ένα παλαιό βυζαντινό καθολικό μονής και μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, κτισμένο στις αρχές του 14ου αιώνα, στη βορειοανατολική γωνία της παλιάς πόλης, εντός των τειχών, μεταξύ των οδών Ηροδότου και Αποστόλου Παύλου. Το όνομα του ναού, Ορφανός ή των Ορφανών, ταυτίζεται με τον άγνωστο κτήτορα του μνημείου που ανήκε στην οικογένεια των Ορφανών ή στη λειτουργία ορφανοτροφείου στο χώρο της μονής, είτε αποδίδεται στην ιδιότητα του Αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και των ορφανών. H μονή συνέχισε να λειτουργεί καθ' όλη τη διάρκεια της Οθωμανοκρατίας. Ο ιδιαίτερα πλούσιος τοιχογραφικός διάκοσμος ήρθε στο φως το 1957-1960, κατά τη διάρκεια εργασιών στο μνημείο, και αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της ζωγραφικής της παλαιολόγειας αναγέννησης.
Κατόπιν κατευθύνθηκαν στη μονή του Όσιου Δαυίδ, όπου μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό τους προκάλεσε το μοναδικού κάλλους ψηφιδωτό του 5nd μ.Χ., που απεικονίζει το Χριστό έφηβο. Ακόμη είδαν τη μονή Βλατάδων, τον επιβλητικό ναό του πολιούχου Αγίου Δημητρίου, το ναό του Αγίου Παντελεήμονα, τα παλαιοχριστιανικά κοιμητήρια που αποτελούν εξαιρετικά δείγματα αρχιτεκτονικής της βυζαντινής εποχής.
Τέλος, κατέληξαν στα οχυρωματικά τείχη της πόλης επισκεπτόμενοι το Επταπύργιο και τον πύργο της «Αλύσεως» απολαμβάνοντας τη μαγευτική θέα.
Οι μαθητές μας επέστρεψαν ενθουσιασμένοι στο σχολείο από την περιήγηση στα βυζαντινά μνημεία, πλημμυρισμένοι με όμορφες εικόνες και γνώσεις για την ιστορία της Θεσσαλονίκης μας, προτρέποντας όλους εσάς να περιηγηθείτε στις ομορφιές της πόλης και να ενημερωθείτε για τα μνημεία και τα αξιοθέατά της, αισθανόμενοι κάτι από την αύρα που αναδύεται μέσα από τη μακραίωνη ιστορική διαδρομή της.
